درباره جهانگيري، پيروز ديروز. اول: برنده نخستين مناظره بي شک اسحاق جهانگيري بود. عمده تحليل ها بر نقش موثر او در دفاع پوششي يا بازي سازي و بازي خراب کني رقيب در زمين مناظره متمرکز است در حاليکه به نظر مي رسد جهانگيري بازي ديگري را آغاز کرده است. اسحاق جهانگيري ظرف سه ساعت خود را به عنوان رهبر پيشروي جريان رانده شده ي اصلاحات معرفي کرد. درحالي که چهره هاي شاخص اصلاحات به خاطر سوابق شان در فتنه يا از زمين سياست رانده شده اند و يا افول کرده اند، اسحاق جهانگيري با شجاعت از موضع آنها -و نه ضرورتا موضع دولت- با صدايي رسا سخن گفت. نقش جهانگيري در هويت دادن به اصلاح طلباني که دل خوشي از دولت حسن روحاني ندارند، بايد بازخواني شود. اصلاح طلبان جوان بازي انتخابات را آونگ بين روحاني و اصولگرايان نمي دانند. ايده ي عبور از روحاني يک مابازاء بيشتر ندارد و آنهم اصلاح طلب پذيرفته شده ايست که توان رقابتي خود را به نمايش گذاشته است. دوم: پس از ورشکستگي گورباچف در مذاکرات طولاني اش با آمريکا، در حاليکه تصور مي شد رقيب ضدامريکايي او به قدرت برگردد، يلتسين، به عنوان يک رفرميست افراطي با ايده تنازل بيشتر در روابط با غرب و آمريکا به قدرت رسيد. نسخه هاي پنهان برجام بي شک حاوي استراتژي هاي پنهان انتخاباتي هم هست. تنها جرياني که امکان تحقق ايده ي دهه نود شوروي در ايران را فراهم مي کند، عبور از روحاني به يک اصلاح طلب افراطي است. اما به نظر مي رسد اصلاح طلبان ايران مسير ديگري را مي روند. فضاي سياسي ايران مي رفت که حسن روحاني را به قدرتمندترين شخصيت سياسي ايران بدل کند. اين اتفاق دو دليل داشت: فوت آقاي هاشمي‌رفسنجاني و پيوستن بخشي از نيروهاي قدرتمند اصولگرايان به روحاني و اين به معنايي انسداد سياسي است. نظام بايد اين انسداد مخرب و خطرناک را به يک رقابت درون نظام بدل کند. در چنين شرايطي بازسازي بخش اصيل جريان اصلاحات براي نظام، مفيدتر از انسدادي است که روحاني ايجاد مي کند؛ اسحاق جهانگيري اينجا وارد مي شود. رسانه هاي غير رسمي چند بار از مقامات عالي رتبه نظام نقل کرده اند که اصلاح طلب مطلوب نظام، اسحاق جهانگيري است؛ او با تاييد شوراي نگهبان وارد مي شود تا هم لشکر پريشان اصلاح طلبان ر‌ا از گرايش به يک يلتسين احتمالي نجات دهد و هم فضاي سياسي را از انسداد نوراستگرايان برهاند. #وحيد_يامين_پور @yaminpour - اويس.