انــقلاب نـوكيسه هـا شش مــرداد 1396 زمستان 87 بود. مردم در تب معاش مى سوختند و جامعه ى #سياسى، با تاب معرفىِ نام زدهاى #رياست_جمهورى بالا و پايين مى رفت. من هم پس از ماه ها پژوهش و توليد، #مستند #طريقت_گمراهى را به كوير "خراسان جنوبى" رسانده بودم. روستايى نيمه متروك در چند كيلومترى #گناباد. با "محمدرضا" و شيخ "جواد" بوديم. "محمدرضا" دست يارم بود و شيخ "جواد" هم مشاور پروژه. پيرمرد را هم همين شيخ "جواد" معرفى كرده بود. جايى در دل كوير. روستاى "ده نو". پيرمرد از علماى به نام #خراسان بود و پدر رفيق شيخ "جواد". از #مبارزان_انقلابى بود و تا آن موقع كه ما به سراغ ش رفتيم، بيش از 50 سال، سابقه ى مبارزه با "صوفيه ى #گنابادى" را داشت. روزگارشان را سياه كرده بود. از همان دوران #طاغوت تا حالا. با دست خالى. به زور براى شام نگه مان داشت. مى گفت سفارش داده غذاى محلى براى مان درست كنند. اسم ش را يادم نمانده ولى طعم ش هنوز زير دندان م هست! پيرمرد عالمِ عارفى بود. خانه اش كاه گلى بود و قفسه هاى كتاب خانه اش پر از كتب خطى دينى و فقهى. گنجينه اى در دل #كوير. مى گفت: "از معدود آخوندهايى هستم كه اجازه ى فتوا دارم ولى با كشيدن خيش روى زمينِ كشاورزى نان م را در مى آورم!" سن ش از 80 گذشته بود ولى دل ش هنوز در عُنفوان فَتى. شام را كه خورديم بساط #دوربين و صدا و نور را پهن كردم. پيرمرد آن قدر خوش كلام بود كه دست م به #كات نمى رفت. حتا آن جا كه موضوعى غيرمرتبط را بيان مى كرد. و يكى از باربط ترين ها اين بود: "بهار سال 30 همه ى مملكت در هيجان بود. ما در حوزه ى #مشهد به درس مشغول بوديم و اخبار تهران جسته گريخته به گوش مان مى رسيد. آن موقع رسانه ها مثل الآن نبود و ما خبر را سينه به سينه دريافت مى كرديم. يكى از طلاب هم حجره اى ما كه تازه از #تهران بازگشته بود يك شب ما را جمع كرد كه از چند و چون ماجرا بگويد. خيلى شوق داشت. مى گفت در پاى تخت، گروهى #دولت را دست گرفته اند كه مى خواهند #نفت را ملى كنند. آن كه نخست وزير شده اسم ش #مصدق است. هر چه زخم خورده از دوره ى #رضا_خان هست دورش جمع شده اند. مثل اين كه قرار است كارهاى بزرگى بكند. هر روز عده اى در حمايت ش در خيابان ها تظاهرات مى كنند. جلوى #مجلس_شورا در #بهارستان هر روز #ميتينگ است و زد و خورد. خيلى ها اين كارها را #عوام_فريبى مى دانند. يك كار بزرگى هم مى خواهد بكند كه الآن اسم ش را يادم نيست... يك كلمه ى سختى دارد... هم شيوه اش #فرنگى است و هم عنوان ش... چه بود؟... بعد اين دوست هم حجره اى هيجان زده مان كه نتوانست آن واژه را بيابد ادامه داد كه كار خيلى بزرگى است. يك چيزى بر وزن #تهران_قم... همه را به خودش مشغول كرده... ماه ها طول كشيد تا اين كه ما فهميديم منظور دوست مان چه بوده و مصدق قصد برگزارى چه چيزى بر وزن تهران-قم را داشته. #رفراندوم...!" :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: حكايت آن روزهاى حجره ى آن طلاب در مشهد، حكايت اين روزهاى #انقلاب ماست در #ايران. خيلى ها پاى اين انقلاب آمدند. خيلى ها شعار دادند و داد مبارزه. ولى فقط وزن انقلاب را صرف كردند و نه قلب آن را. #انقلابى كه با مرام #خمينى عجين شد و با درايت #خامنه_اى پا گرفت، طول و عرض ش بر صرف وزن ش مى چربد. اين انقلاب بُعد دارد. و روح. ولى #نوكيسه ها يا با آن دنياى شان را آباد كردند، يا نام شان را سر زبان ها انداختند و يا وسيله اى براى شان شد كه به مقاصد ديگر #سياسى شان برسند. #استكبارستيزى، #آرمان_فلسطين، #استقلال با همه ى ابعادش، آزادى هاى مشروع و البته اجراى احكام اسلام، چيزهايى نيست كه كسى بخواهد با سليقه اش آن را بالا و پايين كرده و يا تغيير دهد. اين ها فاكتورهاى ثابت انقلاب اند. #آپشن هايى كه ما را به روز نجات مى رساند... سطحى نگرى، آفت اين انقلاب عظيم است. آفتى كه يا بى تفاوت مان مى كند و خاكسترى، يا رو در روى انقلاب قرارمان خواهد داد. تا جايى كه مانند آن هم حجره اى #آيت_الله_مدنى_گنابادى فقط وزن واژه اى را دريافت كنيم و از روح ش باز بمانيم. :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: هدف انقلاب از ابتدا مشخص بود. پرورش نيروهاى خالص و مخلص هم از تبعات آن هدف. ولى #نوكيسه ها و #تجديدنظرطلب ها، پرورش يافته هاى وجه سطحى انقلاب اند. كسانى كه با چشمى ديگر به انقلاب مى نگريستند و از همان ابتدا هدفى ديگر را دنبال مى كردند. انقلابى در سايه ى انقلاب اسلامى. شايد روزى كه جورج اُروِل #قلعه_حيوانات را در نقد سياست هاى #استالين مى نوشت، قصد و غرض ش اصلاح فلسفه ى به بى راهه رفته ى #ماركس در #شوروى بود، ولى انقلاب نوكيسه ها هم، كم #ميجر و #ناپلؤون و #سكوئيلر و #بلوبل #اسنوبال و #كلوور و #پينچر و #جسى و #بنجامين و الخ ندارد! انقلاب نوكيسه ها پر از كاراكترهاى #جورج_ارول در قلعه ى حيوانات است... https://t.me/Sohail_Karimi - اويس.