بسم‌الله °°° چرا شهدا مي‌خواستند و مي‌شد و ما مي‌خواهيم و نمي‌شود! (قسمت سوم) معروف بود که شهيد حسن باقري روي ديوار اتاقش در پايگاه منتظران شهادت (اتاق جنگ جنوب / پادگان گلف اهواز)، کاغذي چسبانده بود با اين مضمون: شناسايي 100% مؤفقيت 100% در ايام شناسايي عمليات الي‌بيت‌المقدس (آزادسازي خرمشهر)، حسن‌آقا به بچه‌هاي اطلاعات و شناسايي مي‌گفت که بايد در شناسايي دست به جاده آسفالت اهواز ـ خرمشهر بزنيد و برگرديد. يا مثلا به کسي گفته بود بايد خاکريز دشمن را بغل کني و قطرش را مشخص کني.. شناسايي هم که به همين سادگي نبود. بايد در تاريکي شب از بين ميادين مين و لابه‌لاي کمين‌ها و پست‌هاي ديده‌باني و... حرکت مي‌کردي و در روز، زير آفتاب داغ جنوب، بي‌تحرک مي‌ماندي تا دوباره در شب حرکت کني. گاهي آذوقه نداشتي و گاهي تشنگي امانت را مي‌بريد و گاهي مصيبت عقرب گزيدگي و مارگزيدگي سراغت مي‌آمد و... من گمانم يکي از دلايل اصلي عدم مؤفقيت ما در خيلي از عرصه‌ها، فراموشي همين قاعده شناسايي صد در صدي است که حسن آقا بنيان گذاشته بود. خيلي از ايده‌هاي خوب فرهنگي که به نتيجه نرسيده را وقتي خوب بررسي مي‌کنيم، مي‌بينيم يک جاي کار در شناخت مخاطب دچار مشکل است. ايده‌هاي سياسي خوب اما نامؤفق دچار بحران شناخت زمينه‌ها و بسترهاي تحقق يک آرمان است و به همين نسبت اين قاعده، قابليت تسري به ساير حوزه‌ها را دارد.. به‌عنوان مثال الان که بحث جهاد مجازي و عمليات‌هاي سايبري و امثالهم بين رفقاي حزب‌اللهي داغ شده، خوب که نگاه مي‌کنيم، جاي خالي شناسايي دقيق عرصه و بازيگران و قواعد بازي و... را خوب حس مي‌کنيم. سر همين، نيروي رزمنده مجاهدي که پا به عرصه جهاد گذاشته، با جبهه‌اي مواجه است که نمي‌شناسدش و دشمناني که نمي‌بيندشان و نتيجه اينکه مجاهد قصه ما يا در بهترين‌حالت اثرگذار نيست و يا در حالتي تلخ‌تر خود مجروح و اسير دشمن تا بن دندان مسلح به سلاح و اطلاعات مي‌شود.. بد نيست براي مؤفق شدن در امروز، به بازخواني ديروز بنشينيم. درس‌هايي که جنگ به پدران و برادران بزرگ ما آموخت، بي‌شک مي‌تواند شاه‌کليد بازکردن قفل‌هاي نبردهاي امروز باشد، ان‌شاءالله.. @faslekhoon - اويس.