#... گاهي به ترتيب زماني مصيبت هايي فکر مي کنم که در کربلا بر امام نازل شدند اگر هر مصيبت، ابتلا و امتحاني براي ولي خدا باشد بايد هر يک از مصيبت قبلي دشوارتر و سنگين تر باشند بعضي از اين مصيبت ها در گودال قتلگاه رخ داده اند. يعني لحظه اي که امام آماده ي قرباني شدن است... مصيبت هايي که در چنين لحظاتي بتواند قلب امام را شعله ور کند بايد فراتر از همه ي مصيبت هاي پيش از اين باشد... سال هاست که چراغ محرم من با دو تا حرف از لهوف سيدبن طاووس روشن مي شود. دقيقا دو تا حرف. يک «ف»و يک «و». داستان مربوط به ساعتي ست که عبدالله بن حسن عليه السلام در قتلگاه خود را در آغوش عمو مي اندازد و بعد از ان است که دست از تن مبارکش جدا مي شود... فرماه حرملة بن کاهل الاسدي بسهمٍ فذبحوه و هو في حِجرِ عَمّه. از ترجمه ي جمله مي گذرم جز توضيح همان دو حرف. يکي حرف ف در فذبحوه که بيشتر از آنکه به معناي «پس» باشد به معناي «سپس» است و يکي حرف «و» در و هو في حجر عمه... که واو عاطفه نيست بلکه واو حاليه است ...سهم يعني تير. حجر يعني آغوش. عمّ يعني عمو... #روضه_هاي_سپيد #سپيدخواني #لبيک_داعي_الله @telkalayyam - اويس.