پيام
+
[تلگرام]
بدون توليد علم ديني، امکان دستيابي به الگوي پيشرفت اسلامي- ايراني وجود ندارد.
«يکي از ارکان طراحي توسعه، دستيابي به دانش جديد، بينش جديد و اخلاق جديد است.
بدون نظام اخلاقي اجتماعي جديد يا به عبارتي، بدون عرفان اجتماعي و نظام بينشي جديد (يک نظام فکري مسلط) و بدون دانش جديد، دستيابي به توسعه ممکن نيست. مسير طراحي توسعه، از مسير توليد علم ديني مي‌گذرد.
مادامي که مباني و بنيان‌هاي فکري، تبديل به مفاهيم کاربردي نشود، هرگز آن مباني و مفاهيم، کارآمد نخواهند شد. از ترکيب اختصاصي ادبيات معنوي و ادبيات سکولار کاربردي، محصول مطلوبي به دست نخواهد آمد؛ بنابراين ادبيات ديني و دانش ديني بايد توليد گردد.
در دنياي امروز، دانش توسعه يکي از دانش‌هاي مهم و جزو دانش‌هاي اجتماعي و زيرشاخ جامعه‌شناسي و بخشي از آن هم زيرشاخ فلسف تاريخ است. اين دانش مانند ساير دانش‌ها در يک بستر اجتماعي مبتني بر يک پارادايم توليد مي‌شود. به نظر مي‌رسد دوران پارادايم انديشه و عقلانيت غرب به پايان رسيده و پارادايم جديدي با وقوع انقلاب اسلامي طرح شده است. انقلاب اسلامي پارادايم جديد ايجاد کرده است. هم اين نشست‌ها و [دغدغه‌ها] دليل وجود اين پارادايم جديد است. به همين دليل، عده‌اي که علم ديني را نقد مي‌کنند، علوم را متکي به پارادايم ديگري مي‌دانند و با همين اصل، علم ديني را نقد مي‌کنند.
...دوران جديد فرا رسيده و اين پارادايم جديد ايجاد شده است. بايد در فضاي اين پارادايم جديد انديشيد و دانش‌هاي جديد توليد کرد. دانش‌هاي جديد، الزامات توسعه جديد هستند. بدون توليد دانش جديد، امکان دستيابي به الگوي پيشرفت اسلامي - ايراني وجود ندارد.»
استادسيدمحمّدمهدي ميرباقري، //
@ostadmirbaqeri