خوش‌ظاهرِ بد باطن! در کتاب اربعينيات به‌قلم مرحوم آيت‌الله حاج سيد احمد زنجاني "ره" مي‌خوانيم: رَوَي الْحِمْيَرِيُّ فِي قُرْبِ الْإِسْنَادِ ...عَنْ عَلِيٍّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله: «مَنْ‏ تَزَيَّنَ‏ لِلنَّاسِ‏ بِمَا يُحِبُ‏ اللهُ‏ وَ بَارَزَ اللهَ فِي السِّرِّ بِمَا يَكْرَهُ اللهُ، لَقِيَ اللهَ وَ هُوَ عَلَيْهِ غَضْبَان، لَهُ مَاقِتٌ» حضرت رسول "صلي‌الله‌عليه و آله" فرمود: «هر کس که خود را براي مردم بيارايد به چيزي که خداوند دوست مي‌دارد و امّا در پنهاني با خدا مبارزه کند به چيزي که خداوند مکروهش مي‌دارد، خداوند را ملاقات مي‌کند در حالتي که خدا بر او غضبناک و خشمناک است.» مراد اينست که خود را در ظاهر با جامه تقوي و پارسايي به مردم جلوه دهد و در باطن، از مناهي [نهي‌هاي] الهي باک نداشته باشد؛ خوش‌ظاهر و بد باطن باشد. چنين شخصي مورد خشم و غضب خدا است. اربعينيات(اربعين اول، حديث چهلم)؛ ص100 قرب الإسناد، ص92، ح309 @shobeiryzanjani - اويس.