يک جرياني براه افتاده که وضعيت کشور را بحراني و در حال سقوط معرفي مي کند. جالب است که از طيفهاي بظاهر رقيب هم هستند. يک فايل صوتي از محمد فاضلي، چند نامه از احمدي نژاد، يک کليپ تصويري از آشنا بنام کاپيتان داريم سقوط مي کنيم، نامه جمعي از حزب اللهي هاي سابق، بيانيه نهضت آزادي و ... البته صدام و منافقين که 40 سال است چنين هشدارهايي را مي دهند! همه اينها هم شخص رهبري را مخاطب قرار داده اند. انگار آنچه در کشور در جريان است مورد رضايت آقا و نتيجه اجراي تدابير ايشان است! اين ناجوانمردي است که هشدارهاي رهبري را بعد از 30 سال تازه متوجه بشوي و بعد با بيان بسيار ضعيف تر آنها را به ايشان برگرداني. رهبري روزي از قضيه لغزش خواص، عبرتهاي عاشورا، ناتوي فرهنگي، ضرورت کارامدي، خدمت به مردم، مبارزه با فساد، ناتوي فرهنگي، ... و به مسلخ رفتن حسن بن علي ها سخن مي گفت و فرياد مي کشيد که غالب خواص تا کمر سر در آخور توسعه غربي فرو رفته بودند. کساني که فرصت سوزي کردند، از رويه انقلابي کوتاه امده اند، پشيمان شده اند و از نهر آب ممنوعه تا خرخره نوشيده اند حق ندارند درباره شرايط کنوني کشور اظهار نظر کنند چون خود آنان مقصر نابساماني ها هستند. فقط کساني تا پايان راه پاي اين انقلاب هستند که دامن خود را به انحراف و دنياطلبي نيالوده و استوار پاي ارزشهاي الهي ايستاده اند و خدا آنها را ياري خواهد کرد. و اما خوب است اينجا شرطي ببنديم و آن اينکه اگر پيش بيني اين مدعيان دروغگو درست از آب در نيامد چه؟ اگر نظام به بکت مجاهدتهاي خاموش سقوط نکرد آيا آنان حاضرند زبان خود را بريده و دهان خود را بدوزند و به حقانيت جبهه حق و ولايت اقرار کنند؟ T.me/hamidbazmshahi - اويس.